Opiekun: Ks. Daniel

O wspólnocie

Zbiórki dla kandydatów na ministranta: w niedziele po mszy o godz. 11:15.

Spotykamy się na zbiórkach zazwyczaj w poniedziałki (raz w miesiącu formacyjne spotkanie) a także w soboty (nie każdą) na integracji.

Bieżące informacje znajdują się w zakładce: OGŁOSZENIA PARAFIALNE -> OGŁOSZENIA DLA LSO)

Nasza wspólnota to przede wszystkim służba przy Ołtarzu Pana, ale nie tylko…. Poza służbą spędzamy razem czas wolny. Wyjeżdżamy na kręgle, do aquaparku, do sanktuariów, gramy w bilarda. Jeździmy na wycieczki rowerowe. 

Kim jest ministrant?

Słowo ministrant pochodzi od łacińskiego słowa ministrare, co znaczy ,,służyć”. Ministrant ma zatem przede wszystkim służyć swoja osoba podczas liturgii. Każdy przystępujący do ołtarza ministrant powinien wiedzieć, ze usługując kapłanowi podczas Mszy Świętej i innych obrzędów liturgicznych, nie służy dla rodziców, kolegów czy księdza lecz dla samego Boga, ku któremu zwraca się cala akcja liturgiczna i kult.

Służba

Służba jest bardzo trudna czynnością. Często służba wiąże się z doświadczeniem odrzucenia przez innych. W kościele trzeba się uniżyć przed wielkim majestatem Boga, który przychodzi do człowieka z największą Miłością, jaka można sobie wyobrazić. I tak przez to uniżenie w posłudze ministranckiej doznać można odrzucenia ze strony rówieśników. Chrystus jednak do tej służby powołuje tak samo jak do kapłaństwa. nie każdy bowiem odczuwa potrzebę tej służby, do której zaprasza nas Jezus Chrystus, a dar jej potrzeby jest własnie powołaniem. Służba wiąże się tez z wieloma wyrzeczeniami. Często gdy koledzy śpią ministrant musi wstać wcześnie by pójść na poranną służbę.

Ministrant jest Świadkiem Chrystusa

Wśród grona kolegów, czy koleżanek zarówno ze szkoły jak i rówieśników z podwórka, jest bardzo mało osób, które zostały powołane przez Chrystusa do służby ministranckiej. Każda osoba związana ze służbą w kościele musi pamiętać, ze świadkiem Chrystusa nie jest tylko podczas trwania Mszy św., ale i poza nią. Piękne jest gdy młody chłopak potrafi bez skrepowania i wstydu przyznać się do tego, ze jest ministrantem, gdy potrafi zaprzeczyć oszczerstwom rzucanym na kościół, gdy potrafi wyłamać się od stereotypu zachowań swoich rówieśników jeśli nie jest ono zgodne z autentycznym świadectwem Chrystusa. To wszystko jest trudne ale do tego wszystkiego Pan Bóg daje odpowiednie laski i jeśli Jemu się zaufa to łatwo zauważyć, ze Jego obecność będzie stale nam towarzyszyć w życiu.

Ubiór i obowiązki poszczególnych stopni Służby Liturgicznej

• Ministrant – jego obowiązkiem jest służba przy ołtarzu taka jak przynoszenie naczyń liturgicznych, obmywanie rak celebransowi, trzymanie pateny przy udzielaniu Komunii św. czy dzwonienie dzwonkami i gongiem. Strojem ministranta jest komża, symbolizująca czystość oraz kołnierz.

• Lektor – jego obowiązkiem jest przygotowanie czytań oraz gdy niema organisty psalmu. Lektor wykonuje tez czynności, które wymagają większej siły, precyzji i doświadczenia( np: obsługa trybularzu czy niesienie krzyża). Strojem Lektora jest alba przewiązana cingulum

• Ceremoniarz -Strojem ceremoniarza jest alba, cingulum i sznur ceremoniarza z krzyżem św. Benedykta. Do jego obowiązków należy:                                                                                                                            -posługa mitry i pastorału
  -przygotowanie liturgii pontyfikalnej z udziałem biskupa
  -znajomość struktury Mszału rzymskiego oraz jego obsługa podczas Eucharystii
  -przygotowywanie asysty
  -prowadzenie procesji (wejścia, z Ewangeliarzem, darów, wyjścia itp….)
  -pomoc w prowadzeniu zbiórek opiekunowi SL